مقایسه ویژگی های شخصیت، خودکارآمدی، سازگاری و کمالگرایی دانش آموزان دختر تک فرزند و چند فرزند مقطع دبیرستان.

پژوهش حاضر به مقایسه ویژگی های شخصیت، خودکارآمدی، سازگاری، و کمال گرایی دانش آموزان دختر تک فرزند و چند فرزند مقطع سوم دبیرستان می¬پردازد. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از تمامی دختران مقطع سوم دبیرستان تک فرزند و چند فرزندی که در سال تحصیلی 93-92 در شهرستان شاهرود تحصیل می¬کرده اند. به منظور جمع آوری و مقایسه اطلاعات، پرسشنامه¬های خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران، سازگاری دانش آموزان دبیرستانی سینها و سینک، کمالگرایی فراست و پرسشنامه شخصیت neo-ffi به عنوان ابزار اندازه گیری مورد استفاده قرار گرفتند و در میان دانش آموزان که تعداد آنها 200 نفر بود (100 نفر در گروه تک فرزندی و 100 نفر در گروه چند فرزندی) و به روش در دسترس انتخاب شده بودند، توزیع شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره ((manova استفاده شد. بر اساس داده¬های حاصله و تحلیل آماری انجام گرفته در مورد ویژگیهای 5 عاملی شخصیت به این نتیجه رسیدیم که بین دو گروه دانش آموزان تک فرزند و چند فرزند از لحاظ دو مؤلفه انعطاف پذیری و دلپذیر بودن تفاوت معنادار وجود دارد. انعطاف پذیری و دلپذیر بودن در دانش آموزان چند فرزند بالاتر از تک فرزندان است و از لحاظ روان نژندی، برونگرایی و با وجدان بودن تفاوتی وجود ندارد. خودکارآمدی در دانش آموزان چند فرزند بالاتر از تک فرزندان است. سازگاری اجتماعی و سازگاری تحصیلی در دانش آموزان چندفرزند بالاتر از تک فرزندان است و از لحاظ سازگاری عاطفی تفاوتی وجود ندارد. از لحاظ معیار کمالگرایی بین دو گروه دانش آموزان تک فرزند و چند فرزند از لحاظ دو مؤلفه انتظارات والدینی و شک و تردید درباره اعمال تفاوت معنادار وجود دارد؛ انتظارات والدینی و شک و تردید درباره اعمال در دانش آموزان تک فرزند بالاتر از چندفرزندان است و بین این دو گروه در مؤلفه های نگرانی و دغدغه، معیارهای شخصی، انتقادگرایی والدین، و نظم و سازمان دهی تفاوتی وجود ندارد. در ادامه به تبیین روابط متغیرهای پژوهش پرداختیم، در این الگوی نظری فرض بر این است که ویژگیهای شخصیتی بر کمالگرایی، سازگاری و خودکارآمدی تأثیر گذار است و همچنین کمالگرایی و خودکارآمدی بر سازگاری تأثیر گذار می باشند. یافته ها نشان داد: روان رنجوری بر کمالگرایی تأثیرگذار است. انعطاف پذیری، روان رنجوری و باوجدان بودن بر سازگاری تأثیرگذار می باشند. برون گرایی و دلپذیر بودن بر سازگاری تأثیرگذار است. کمال گرایی و خودکارآمدی بر سازگاری تدثیرگذار می باشند.